حامد وحدتي نسب افزود: دراين محوطه چندين تپه¬ طبيعي بيشتر از نوع تل¬ماسه¬اي و تعدادي نهشته هاي باستاني در چشم¬اندازي بياباني پراکنده¬اند که بين مردم بومي به نام¬هاي گوناگوني، از جمله تپه هاي دلازيان، تپه¬هاي ميرک و تپه¬هاي صوفي¬آباد شناخته مي¬شوند.
به گفته اين دکتراي باستان شناسي؛ محدوده جغرافيايي ميرک براي نخستين بار توسط محمد مهريار و احمد کبيري در سال 1363، مورد بازديد و سپس کاوش قرار گرفت.
وي با اشاره به اين که هر چند اين دو نفردرکاوش¬هاي خود به بقاياي چشم¬گير خشتي از دوران تاريخي (دوره¬ي ماد) دست يافتند اظهار داشت: اهميت اين محدوده جغرافيايي از لحاظ داده‌هاي پارينه سنگي طي پژوهش‌هاي ميداني حسن رضواني در نيمه¬ دوم دهه¬ 1360 و نيمه¬نخست دهه¬ 1370 آشکار و در بازديدي از اين محوطه توسط حسن رضواني، کوروش روستايي، فريدون بيگلري، و علي موسوي در سال 1380 مورد تأکيد و اثبات قرار گرفت.
به گفته سرپرست هيأت؛ اميد است با بررسي دقيق و نمونه برداري روش مند بتوان درک صحيحي از استقرارهاي انساني در دوران پليئستوسن در حاشيه شمالي کوير مرکزي بدست آورد.
خاطرنشان مي شود؛ محدوده جغرافيايي ميرک در سال 1386 توسط وحدتي نسب و روستايي مورد بررسي و نمونه برداري محدود قرار گرفت. /118
انتهای پیام/
